Geplaatst op donderdag 26 juli 2018 @ 09:52 , 406 keer bekeken

Some Like It Hot gerestaureerd, Nederlandse première in Eye

24 juli 2018

Programma

Eye vertoont de 4K-restauratie van Billy Wilders hilarische screwball comedy Some Like It Hot op 11, 12 en 13 september 19.00, aansluitend op de première op het Filmfestival van Venetië. Marilyn Monroe ontpopt zich tot volbloed comédienne in deze klassieker over genderverwisseling, uitgeroepen tot beste Amerikaanse komedie aller tijden.

Koop tickets

Neem de droge humor van Billy Wilder, de uitgestreken gezichten van Jack Lemmon en Tony Curtis, het sexappeal van Marilyn Monroe, een razendsnel afgewikkelde storyline en het resultaat is de hilarisch screwball comedy Some Like It Hot.
De klassieker over genderverwisseling is nu te zien in een 4K-restauratie. Net als bij de recente restauratie van Wilders The Apartment (1960) werd door de restauratoren gebruikgemaakt van het originele 35mm-negatief, waardoor de hoogst mogelijke beeldkwaliteit is bereikt.

zucht naar roem

Met Some Like It Hot zette Wilder een nieuwe standaard op het gebied van de screwball comedy. Hij gaf absurde dialogen nog meer vaart, verhoogde de seksuele lading, werkte het travestiethema uit in spitse, hilarische oneliners, en maakte van de storyline een in razend tempo afgewikkelde grap rond de zucht naar roem en geld.
Ondanks problemen bij de opnamen – Monroe scheen verstrikt in tal van persoonlijke problemen en had de grootste moeite haar dialogen te onthouden – is haar optreden een van de beste uit haar carrière: Monroe bleek een volbloed comédienne en ontving een Golden Globe voor haar vertolking van Sugar Kane. De film werd door het American Film Institute uitgeroepen tot beste Amerikaanse komedie aller tijden.

censuur

Monroe’s seksappeal, het travestiethema en de verwijzingen naar homoseksualiteit maakten Some Like It Hot anno 1959 tot een gewaagde film, die de regels van zelfcensuur in de Amerikaanse filmindustrie tartte. Distributeur United Artists besloot de film uit te brengen zonder goedkeuring van de Production Code Administration, de organisatie die sinds de jaren dertig de morele zuiverheid van Hollywoodfilms bewaakte. Hierdoor werd een belangrijke stap gezet naar de opheffing van deze organisatie en een vrijer filmklimaat.